Powiat cieszyński odwiedza rocznie ponad 2 mln turystów. Trudno się dziwić, że turystyka stanowi jedną z najważniejszych gałęzi gospodarki, będąc głównym źródłem dochodów dla mieszkańców. W powiecie działa ponad 30 wyciągów narciarskich obsługujących 30 kilometrów tras, dziesięć kolejek linowych, m.in. na Czantorię w Ustroniu-Polanie oraz na Palenicę w Ustroniu-Jaszowcu. Mianem zimowej stolicy regionu może się poszczycić Wisła, która oferuje znakomite warunki do uprawiania narciarstwa zjazdowego. Pojeździć na nartach można także m.in. w Brennej i Istebnej.
Ale powiat cieszyński ma wiele do zaoferowania także latem. Liczne beskidzkie szlaki turystyczne kuszą turystów górskich z całego kraju, którzy chętnie wyruszają na Baranią Górę (1220 m n.p.m.), aby ze znajdującej się tam wieży widokowej podziwiać panoramę Śląska Cieszyńskiego, albo wędrują Doliną Białej Wisełki do malowniczych Kaskad Rodła, najpiękniejszych wodospadów w Beskidach. Wieża widokowa znajduje się także na wierzchołku Czantorii (995 m n.p.m.), na który kursuje kolejka linowa z Ustronia-Polany. Na Wielkim Stożku (979 m n.p.m.) i Równicy (885 m n.p.m.) działają schroniska PTTK.
Czy wiesz, że...
Na terenie powiatu cieszyńskiego istnieje: - ponad 30 kilometrów tras zjazdowych, - ponad 30 wyciągów narciarskich, - ponad 300 kilometrów tras rowerowych, - ponad 500 kilometrów szlaków turystycznych, - ponad 24 tys. miejsc noclegowych.
Powiat Cieszyński wraz z Polskim Towarzystwem Turystyczno-Krajoznawczym w Cieszynie i w Wiśle utrzymuje ponad 500km szlaków
Kwestia umowna - infrastruktura dla dzieci, karta dużej rodziny, do 3 roku życia gratis, od 4 roku do – 10 - 25% taniej, od 4 do 10 roku zycia 50% zniżki basen, jacuzzi, spa
15. OFERTY DLA SENIORÓW
Turnusy rehabilitacyjne tydzien lub dwa - nocleg wyżywienie - refundacja z funduszu zdrowia
16. OFERTY DLA BIZNESU
Kwestia umowna
17. CENTRA KONFERENCYJNE
1 sala + 2 sale
18. OFERTA INTEGRACYJNA DLA BIZNESU
Kwestia umowna
19. ZWIERZĘTA
Tak ale jest jednorazowa opłata
20. PRZYSTOSOWANIE DO OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH (BARIERY ARCHITEKTONICZNE)
Droga Książęca - Via Ducalis jest to szlak prowadzący śladami Piastów i Habsburgów. Na szlaku znalazły się zabytki noszące ślady tych dwóch wielkcih rodów europejskich.
Założone zostało w roku 1802 przez ks. Leopolda Jana Szersznika, jednego z najwybitniejszych obywateli w dziejach miasta. To właśnie Szersznik, wykorzystując swą wiedzę i talent spowodował, że Cieszyn osiągnął pozycję ośrodka kulturalnego o znaczeniu ponadregionalnym. Pozostawił po sobie dwa wielkie dzieła. Pierwsze to biblioteka, która w 1814 roku jego śmierci, liczyła 12 tysięcy tomów i zawierała druki z XVIII, XVII i XVI wieku oraz kilka inkunabułów. Dziś jej spadkobiercą jest Książnica Cieszyńska. Drugie to muzeum, będące po muzeum Izabeli Czartoryskiej w Puławach, najstarszą tego typu, publiczną placówką w Polsce.
Koniec XIX wieku przyniósł w Cieszynie kilka inicjatyw społecznych z których najbardziej doniosłe dla muzealnictwa okazało się powołanie w 1901 roku "Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego w Cieszynie", na czele którego stanął ks. Józef Londzin - profesor, działacz polityczny, poseł do parlamentu wiedeńskiego, a później warszawskiego, burmistrz Cieszyna. To właśnie PTL zorganizowało w 1903 r. wielką wystawę ludoznawczą w Cieszynie, która przerodziła się w swoistą manifestację polskości, a zebrane eksponaty przeszły na własność Towarzystwa. W tym samym czasie gdy powstaje PTL, dzięki inicjatywie Oskara Weissmana, kapitana 100. pułku piechoty austriackiej w Cieszynie, dochodzi do sformowania miejskich zbiorów muzealnych. Po pierwszej wojnie światowej z chwilą przejęcia części miasta przez władze polskie, stanowisko kustosza Muzeum Miejskiego objął inż. Wiktor Karger. Wtedy też doszło do połączenia zbiorów miejskich i Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Siedzibą nowopowstałej placówki została duża kamienica o charakterze pałacowym przy ówczesnej ulicy Demla (dziś Regera) niedaleko Rynku. Ta dawna posiadłość rodziny Larisch-Mönich powstała na przełomie XVIII i XIX wieku i posiada rzadko spotykane malowidła ścienne. Uroczystego otwarcia Muzeum w nowej siedzibie dokonano 21 czerwca 1931 roku. Uroczystościom towarzyszył VI Zjazd Związku Muzeów w Polsce zwołany z tej okazji w Cieszynie, a Polskie Towarzystwo Ludoznawcze wydało specjalny numer "Zarania" w całości poświęcony sprawom muzealnictwa. II wojna światowa nie poczyniła wielkich strat w zakresie zbiorów jednak sam budynek zniszczony został przez pożar, który wybuchł w kwietniu 1942 roku. Okres od 1945 roku to najpierw naprawa zniszczeń samego budynku, a później porządkowanie zbiorów połączone z rewindykacją zbiorów wywiezionych przez Niemców. W 1952 roku wydzielono ze zbiorów muzealnych wszystkie archiwalia i utworzono Oddział Wojewódzkiego Archiwum z siedzibą w Cieszynie. W 1960 roku z zabytkowego księgozbioru muzealnego utworzono Oddział Zabytkowy Biblioteki Śląskiej. W 1983 na podstawie ekspertyzy technicznej zamknięto dla zwiedzających ekspozycję. Brak funduszy spowodował, że dopiero w 1992 roku przystąpiono do remontu budynku. W styczniu 2002 roku po wieloletnim remoncie przekazano obiekt do użytkowania. 14 czerwca 2002 otwarciem stałej ekspozycji "Na skrzyżowaniu dziejów i kultur" udostępniono Muzeum dla zwiedzających. Dziś w ramach Muzeum Śląska Cieszyńskiego funkcjonują działy archeologii, historii, sztuki, techniki, etnografii i fotografii. Muzeum posiada Oddziały w Górkach Wielkich, Skoczowie i Wiśle. W Muzeum znalazły miejsce zbiory Generalnego Wikariatu w Cieszynie, Muzeum Szkolnego Macierzy z Orłowej, część kolekcji Brunona Konczakowskiego i wiele innych tworzących najbogatsze zbiory muzealne na Śląsku Cieszyńskim. Opis stałej ekspozycji „Na skrzyżowaniu dziejów i kultur”: Stała ekspozycja zlokalizowana jest na drugim piętrze Pałacu Larischów i zajmuje powierzchnię ponad 1000 m2. Chronologicznie obejmuje okres od prehistrorii do początku XX wieku, kiedy to doszło do ważnych dla Śląska Cieszyńskiego działań narodowościowo-niepodległościowych. Pierwsze z sal pokazują bogate zbiory archeologiczne dokumentujące najstarsze dzieje Cieszyna i Śląska Cieszyńskiego. Kolejne pomieszczenia przenoszą zwiedzających w okres piastowski, kiedy książęta cieszyńscy odgrywali znaczącą rolę w skali europejskiej. Ich następcami na skutek wygaśnięcia linii piastowskiej zostali Habsburgowie. Wiele miejsca poświęcono roli szlachty i mieszczaństwa na przestrzeni wieków. Nie zapomniano o znaczeniu cechów rzemieślniczych oraz rozwoju przemysłu w XIX i początkach XX wieku, a na pierwszym piętrze urządzono zbrojownię. Jedna z sal poświęcona została ks. Janowi Leopoldowi Szersznikowi - założycielowi w roku 1802 muzeum, zaś akcentem współczesnym jest sala prezentująca prace Andrzeja Szewczyka. Znakomita większość ekspozycji stworzona została w oparciu o własne bogate zbiory.
Muzeum Drukarstwa w Cieszynie powstało w roku 1996 w celu zachowania dóbr kulturowych i materialnych cieszyńskiego drukarstwa. Pomyślane zostało też jako ukłon i upamiętnienie bogatych tradycji drukarskich na Śląsku Cieszyńskim. Muzeum Drukarstwa w Cieszynie to magiczne miejsce, w którym przechował się klimat dawnych czasów. Udało się zachować typograficzną drukarnię z całym bogactwem czcionek, matryc, klisz chemigraficznych i drzeworytniczych, urządzeń i maszyn odlewniczych, urządzeń drukujących, pras dociskowych i urządzeń introligatorskich.
Zasadą muzeum jest utrzymanie istniejących i doprowadzenie nowych nabytków do pełnej sprawności technicznej. Możemy poszczycić się jednym z najlepiej zachowanych i najbogatszych zbiorów w kraju. Organizujemy prelekcje nt. historii drukarstwa, wystawy czasowe, imprezy edukacyjne, warsztaty graficzne, introligatorskie oraz typograficzne. Od 2010 roku Muzeum Drukarstwa w Cieszynie, jako jedyny przedstawiciel miasta, zostało zakwalifikowane do prestiżowego Szlaku Zbytków Techniki Województwa Śląskiego.
Muzeum - Chata Jana Kawuloka, obiekt znajdujący się na szlaku Architektury Drewnianej, powstał w 1863r.; stanowi przykład starodawnego góralskiego domu, tzn. drewniana chata, kryta gontem, z dwiema izbami z sienią na środku. W jednej z nich, czarnej izbie znajduje się „kurlawy”, czyli dymny piec, z którego dym wydostawał się właśnie do tej izby, ponieważ nie posiadał komina. Piece tego typu były wówczas powszechnie użytkowane, a miało to związek z podatkiem, jaki w tamtych czasach płaciło się za komin. W środku okazja obejrzenia tradycyjnego wystroju wnętrza, sprzętów codziennego użytku, np. żarna, służące do wyrobu mąki, jednak główną atrakcję stanowi pokaz instrumentów. Niegdyś właścicielem chaty był wybitny propagator kultury regionalnej Jan Kawulok. Po śmierci twórcy opiekę nad budynkiem przejęła jego córka – gawędziarka Zuzanna Kawulok, a pomaga jej w tym kustosz chaty, folklorysta z zamiłowania - Janusz Macoszek (Ślązak Roku 2010), który zainteresuje swoimi barwnymi opowieściami. Organizujemy dla państwa pokaz gry na unikatowych pasterskich instrumentach trąbity, rogi pasterskie, piszczałki, okaryny, gajdy, fujary, sowy, piszczałki sałasznikowej.
Dodatkowo można u nas zorganizować pokaz wraz z prezentacją: "Ubijanie masła", "Nauka robienia koronek", "Skubanie pierza", "Obróbka wełny i lnu"
Muzeum im. Gustawa Morcinka - budynek o pięknej rokokowej fasadzie z datą nad portalem. Posiada XVI wieczne kamienne piwnice sklepione beczkowo. Od 1986 roku ma tam siedzibę muzeum im. Gustawa Morcinka.
Muzeum im. G. Morcinka w Skoczowie jest oddziałem Muzeum Śląska Cieszyńskiego, mieści się w najstarszym świeckim budynku Skoczowa przy ul. Fabrycznej 5. Zostało otwarte 20 grudnia 1986 r.
Wystawa stała: 1. Życie i twórczość G. Morcinka, 2. Historia Skoczowa, 3. Rzemiosło Skoczowa i okolic, 4. Archeologia: - grodzisko słowiańskie w Międzyświeciu - gródek rycerski w Kowalach po bad. archeologicznych
Muzeum Beskidzkie im. A. Podżorskiego w Wiśle, będące od początku istnienia oddziałem Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie, zostało otwarte 16 sierpnia 1964 r. w czasie I Tygodnia Kultury Beskidzkiej w Wiśle. Swoją działalnością obejmuje Istebną, Jaworzynkę, Koniaków, Wisłę i Brenną tj. miejscowości należące do grupy etnograficznej górali śląskich. Muzeum mieści się w budynku dawnej karczmy z roku 1794 usytuowanej w centrum Wisły. Założycielem placówki był Andrzej Podżorski – kierownik miejscowej szkoły, badacz i pasjonat góralskiej kultury. Ekspozycja stała obrazuje podstawowe dziedziny kultury ludowej górali Beskidu Śląskiego: pasterstwo, ciesielstwo, bednarstwo, kowalstwo, tkactwo, rolnictwo, obróbka wełny i lnu. Kolejne pomieszczenia prezentują góralski strój dla kobiet i mężczyzn oraz rekonstrukcję kurnej izby z wyposażeniem. Przy muzeum znajduje się Enklawa budownictwa drewnianego, otwarta w 2010 roku. W jej skład wchodzą: kuźnia, w której można zobaczyć na żywo pracę kowala, chałupę kumornika z kurlawym piecem oraz pasterską kolybę z koszorem.
W Ustroniu zachowało się sporo budynków pofabrycznych, związanych z długoletnią historią miejscowego hutnictwa i kuźnictwa. Niektóre z nich stanowiły hale fabryczne lub obiekty administracyjne. Do tych ostatnich należy piętowy, murowany budynek, w stylu eklektycznym pochodzący z początku XIX w. zlokalizowany przy ulicy Hutniczej, w którym pierwotnie mieściła się dyrekcja huty. Obiekt ze względu na wielokrotne zmiany funkcji przechodził częste remonty kapitalne, które zatracały jego cechy pierwotne. Po likwidacji huty, budynek zaadaptowano na mieszkania dla pracowników pozostałych zakładów, a w latach siedemdziesiątych utworzono tam pięć klas, zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie, Zespołu Szkół Technicznych. Jednak podczas prac remontowo-adaptacyjnych zmierzających do uruchomienia muzeum, przeprowadzonych w latach 1984-86, oraz później w latach 1992-93 starano się zrekonstruować pierwotne detale architektoniczne. W kwietniu 1986 r. uruchomiono Muzeum Hutnictwa i Kuźnictwa, a w 1997 r. na terenie przyległym do Muzeum skansen przemysłowy wraz z kuźnią. Instytucja gromadzi regionalne muzealia zarówno o charakterze technicznym, jak również etnograficznym oraz organizuje wiele imprez kulturalnych - wernisaże wystaw, koncerty, wieczory autorskie i imprezy okolicznościowe. Podczas 15 lat działalności zorganizowano około 210 imprez, w których uczestniczyło ponad 105 tysięcy zainteresowanych. W Ustroniu Polanie, w pobliżu stacji PKP, znajduje się kolejny budynek pofabryczny będący zabytkiem, gdzie w latach 1837-1870 funkcjonowała kuźnia "Teresa". Jest to obiekt wzniesiony pod koniec XVIII w. z przeznaczeniem na papiernię, która istniała przed uruchomieniem kuźni. Po likwidacji tej ostatniej, na początku XX w. uruchomiono tam siłownię elektryczną na potrzeby pozostałych w Ustroniu zakładów. Od 1990 r. właścicielem budynku jest Spółdzielnia Usług Rolniczych w Ustroniu, która w latach 1993-94 wykonała remont kapitalny i zlokalizowała tam wylęgarnię drobiu.
Muzeum Zofii Kossak-Szatkowskiej (1889-1968) powstało 2 stycznia 1973 roku jako Oddział Muzeum w Cieszynie, jednak faktyczny początek to rok 1970, w którym mąż pisarki, mjr Zygmunt Szatkowski, udostępnił do zwiedzania 2 pomieszczenia w ich domu w Górkach Wielkich.
Chlebowa Chata, położona w malowniczej beskidzkiej dolinie rzeki Brennicy, zaprasza na spotkanie z okruchem tradycji: wypieku chleba, wyrobu masła i sera, pozyskiwania miodu. Może być początkiem lub zakończeniem wycieczek górskich w paśmie Równicy lub Błatniej.
Restauracja Chata Olimpijczyka Jasia i Helenki jest usytuowana w samym sercu pięknej, urokliwej Wisły u stóp Hotelu Gołębiewski.
Niepowtarzalna atmosfera góralskiej chatki otocza, gdy tylko przekrocza się próg. Gości tutaj interesujący i oryginalny wystrój wnętrza, w którym wciąż żywa wydaje się regionalność i stare obyczaje wiślańskie. Przestronne wnętrza, bogactwo smaku, przemiła obsługa zadowolą nawet najwybredniejsze gusta.
Restauracja posiada trzy piętra. Pierwsze ugości w klimacie włoskim z różnymi rodzajami past i pizzy, drugie piętro przeniesie w góralski, wiślański klimat, gdzie przy cieple kominka skosztować można wyśmienitych placków z blachy, domowej kapusty zasmażanej czy wędzonego na miejscu boczku lub kity świńskiej (wędzonej szynki wieprzowej). Trzecie piętro zostało zarezerwowane dla wesel, zorganizowanych imprez okolicznościowych i integracyjnych, gdzie po wcześniejszym ustaleniu właścieciele przygotują niezapomnianą biesiadę przy góralskiej muzyce z pieczonym prosiakiem, baranem i suto zakrapianą warzonką.
Na gości pragnących pooddychać świeżym, górskim powietrzem czeka duży, sezonowy taras z pięknymi widokami, który w ciepły wieczór stanowi idealne miejsce na romantyczną kolację w blasku świec. Każde spotkanie w gronie rodzinnym, przyjaciół, współpracowników czy kontrahentów zorganizowane w tak niezwykłym miejscu na długo pozostanie w pamięci ucztujących.
Lokal jest członkiem Szlaku Kulinarnego "Śląskie Smaki".
estauracja Hotelu Liburnia*** powstała w miejscu dawnego zakładu produkcyjnego – CEFANY. Przy aranżacji wnętrza architekt wykorzystał industrialny wystrój, który, w połączeniu z cegłą i nowoczesnymi dodatkami, stworzył miejsce o niepowtarzalnym klimacie – Restaurację Liburnia. W restauracji serwujemy wyśmienite dania kuchni regionalnej, międzynarodowej oraz tak zwanej łączonej/fusion. Tym, co od samego początku wyróżnia restaurację spośród innych lokali i stanowi dodatkową atrakcję, jest organizowanie różnych imprez artystycznych. Od występów muzycznych lokalnych artystów, przez zabawy taneczne inicjowane przez lokalne szkoły tańca, po wieczory żydowskie, francuskie czy wydarzenia z cyklu „Promujemy cieszyńskie”.
Lokal jest członkiem Szlaku Kulinarnego "Śląskie Smaki".
Logo wybrane zostało w Konkursie na logo Śląska Cieszyńskiego, który został ogłoszony w marcu 2017 roku przez Zarząd Powiatu Cieszyńskiego. Autorką projektu jest Katarzyna Worek - studentka Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie na kierunku Edukacja Artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, która na co dzień zajmuje się ilustracją oraz projektowaniem graficznym, pracując na stanowisku grafika oraz jako freelancer.
Stworzenie nowego logo dla Powiatu Cieszyńskiego nie było zadaniem łatwym. Nie tylko miało się ono wpisywać w strategię marketingową pozycjonującą region jako miejsce bez granic (zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych), lecz również musiało mieć walory artystyczne i użyteczne – mówią członkowie Komisji Konkursowej, którzy oceniali złożone projekty.
Komisja tak uzasadniała swój wybór - Wybrany projekt spełnia wszelkie założenia i posiada atrybuty dobrego znaku. Pozornie abstrakcyjną formę sygnetu zbudowały stożki dachów nad nawą i absydą romańskiej Rotundy p.w. św. Mikołaja w Cieszynie (motyw znany każdemu rodakowi z rewersu banknotu 20-złotowego). Jednak pierwsze skojarzenia biegną w kierunku latawców, lotni czy grotów strzałek skierowanych ku górze. Kto chce, zobaczy i góry. Lapidarna forma pozwala odczytywać symbol na różnych poziomach. W tym jego siła. Projekt opiera się wszechobecnym trendom — jest prosty, czytelny i ponadczasowy. Nawiązując do odległej historii, jednocześnie optymistycznie „zerka” w przyszłość. Znak jest dodatkowo odporny na wszelkie pułapki związane z technologiami powielania.
Niezwykle ważnym jest też, to, iż pod względem strategicznym nowe logo w symboliczny sposób komunikuje ideę wolności, przez co ucieka od dosłowności w swoim przekazie, a dzięki nowoczesnej i minimalistycznej formie jest idealną bazą do tworzenia komunikacji reklamowej, pozwalając na eksplorowanie różnorodnych kierunków kreatywnych. Warto dodać, że projekt wyróżnia się na tle tak bardzo tożsamych logotypów miejscowości i regionów. Ucieka od banału, przez co staje się wyróżnialny i bardziej zapadający w pamięć, a minimalistyczna forma staje się idealną bazą do nowoczesnej identyfikacji wizualnej.
Sama twórczyni tak opisuje swój projekt - starałam się znaleźć symbol jak najprostszy, w prosty i zwięzły sposób kojarzący się z regionem. Użyłam jako inspiracji wizerunku rotundy św. Mikołaja, która znana jest nie tylko lokalnym mieszkańcom, ale również każdemu kto miał do czynienia z polską walutą. Uważam ponadto, że jest to symbol ważny dzięki swojej wiekowości i bogatej tradycji. Ważny zarówno dla Polaków jak i Czechów ponieważ nawiązuje do historii wspólnej dla obu państw. Moja wersja logotypu przedstawia zredukowaną do minimum, esencjonalną wersje rotundy, całość została zaprojektowana według zasad złotego podziału, co gwarantuje stabilność i przejrzystość znaku. Znak jest czytelny niezależnie od rozmiaru. Dwa kształty łączą się ze sobą łagodnie nawiązując do idei jedności. Wersja kolorowa, o ciepłej barwie ma budzić pozytywne, miłe skojarzenia.
Na konkurs wpłynęło 121 prac, z Polski, Czech i Węgier.
WAŻNE - preferowaną wersją do wykorzystania jest wersja PIONOWA loga.
