Jak mówi dobra praktyka zarządzania pieniędzmi: warto stać na kilku nogach finansowych. Pomimo iż zapewne jedną z tych nóg będzie stanowiła emerytura, warto zawczasu rozwijać kolejne, aby uzyskać odpowiedni poziom stabilizacji finansowej już po zakończeniu kariery zawodowej. Warto również posiadać świadomość, że poleganie wyłącznie na tradycyjnych systemach emerytalnych może wiązać się ze znaczącym spadkiem jakości życia już po przejściu na emeryturę. Wobec tego samodzielne inwestycje stają się coraz bardziej istotne jako uzupełnienie świadczeń emerytalnych. Jedną z kluczowych korzyści wynikających z wcześniejszego rozpoczęcia świadomego podejścia do finansów osobistych jest fakt, że małe sumy pieniędzy, które będą konsekwentnie oszczędzane i inwestowane, mogą znacząco urosnąć z biegiem czasu.

W kontekście budowania stabilnego źródła dochodu na emeryturze, istnieje wiele instrumentów inwestycyjnych, które warto rozważyć. Oto kilka z nich:

• Lokaty bankowe polegające na umieszczaniu w banku określonej kwoty na określony czas np. 3, 6, 12 miesięcy lub dłużej. Bank wypłaca odsetki na podstawie ustalonego oprocentowania. Wyższa kwota i dłuższy okres lokaty przekładają się na większe korzyści z uzyskiwanych odsetek. Po okresie, na jaki pieniądze zostały ulokowane w banku, cała kwota, powiększona o odsetki, zostaje zwrócona inwestorowi. Ryzyko związane z angażowaniem kapitału w lokaty bankowe jest bardzo małe.
• Inwestowanie w akcje, które w praktyce oznacza nabycie udziałów w spółce akcyjnej. Inwestorzy mogą zarabiać na wzroście wartości spółki, który przełoży się na wyższą cenę akcji, oraz na wypłacanych dywidendach, czyli częściach zysku, którym spółka dzieli się z inwestorami. Działanie na rynku giełdowym jest bardziej ryzykowne niż korzystanie z lokaty bankowej, jednakże zysk również może być znacząco wyższy. Aby rozpocząć inwestowanie w akcje, konieczne jest założenie konta maklerskiego, które daje dostęp do rynku giełdowego. Banki często oferują możliwość otworzenia takiego konta.
• Zakup obligacji, co w praktyce oznacza zostanie wierzycielem danej: firmy, jednostki samorządu terytorialnego czy nawet skarbu państwa. Inwestując w obligacje, inwestorzy pożyczają swoje środki danemu podmiotowi i otrzymują odsetki, podobnie jak przy lokacie w banku, który płaci za dostęp do naszego kapitału zgromadzonego na lokacie. Obligacje mogą być mniej ryzykowne niż akcje, ale oferują niższe potencjalne stopy zwrotu.

Przy inwestowaniu warto pamiętać o jednej z podstawowych zasad jaką jest dywersyfikacja, która polega na rozłożeniu inwestycji na różne klasy aktywów. Takie działanie pomaga zminimalizować ryzyko i zwiększać potencjalne zyski. Inwestowanie w różne instrumenty, umożliwia budowanie zrównoważonego i stabilnego portfela inwestycyjnego. Koniec końców nigdy nie wkłada się wszystkich jajek do jednego koszyka.

Warto przyjrzeć się również specjalnie dedykowanym produktom emerytalnym z III filara, czyli IKE, IKZE, PPE i PPK.

• IKE, czyli Indywidualne Konto Emerytalne to specjalny, dobrowolny rachunek emerytalny. Główną zaletą jest to, że środki gromadzone w IKE są zwolnione z podatku od zysków kapitałowych, jeśli wypłacimy je po osiągnięciu 60. roku życia. Ponadto pieniądze na IKE są w pełni prywatne i podlegają dziedziczeniu. IKE może przyjąć różną formę produktów finansowych – bankowe konto oszczędnościowe, rachunek maklerski, jednostki funduszy inwestycyjnych czy produkty ubezpieczeniowe.
• IKZE, czyli Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego różni się od IKE kilkoma istotnymi szczegółami. Po pierwsze roczne wpłaty na IKZE można odliczyć od dochodu przy rozliczaniu podatku PIT. Oznacza to natychmiastowe korzyści finansowe. Jednak podczas wypłacania środków na emeryturze będziemy musieli zapłacić 10 proc. podatku. Warto też zauważyć, że wypłata z IKZE jest możliwa dopiero po 65. roku życia.
• PPK i PPE, czyli Pracownicze Plany Kapitałowe i Pracownicze Plany Emerytalne to formy oszczędzania na emeryturę, w które włącza się również pracodawca. Oba produkty są bardzo podobne w działaniu, a to, z którego możemy skorzystać, zależy od naszego zakładu pracy. Bardziej popularne są PPK, które wprowadzono obowiązkowo dla największych firm w lipcu 2019 roku. PPK nie musiały wprowadzać firmy, które wcześniej dobrowolnie uruchomiły PPE. Oszczędzanie w PPK polega na tym, że pracodawca i pracownik co miesiąc wpłacają na fundusz określony procent pensji. Pracodawca płaci co najmniej 1,5 proc. pensji (maksymalnie 4 proc.), a pracownik co najmniej 2 proc. (maksymalnie 4 proc.). Miesięcznie nasza wypłata będzie mniejsza, ale z perspektywy naszej emerytury zyskujemy podwójnie, bo regularnie odkładaliśmy nie tylko nasze pieniądze z wynagrodzenia. Do naszej emerytury dokładał się także pracodawca.

W wieku produkcyjnym znajduje się obecnie około 22 mln Polaków, a w najlepszym wypadku na emeryturę oszczędza tylko kilkanaście procent z nich. Warto dołączyć do tego elitarnego grona, które na emeryturze będzie mieć po prostu lepiej.

Artykuł powstał w ramach projektu edukacyjnego EduAkcja.

Więcej o projekcie na www.edu-akcja.org